Biz endolu kadınların en büyük şikayetlerinden biri “duyulmamak”. Evde, işyerinde, okulda, hastanede… Derdimizi paylaşsak da anlaşılmadığımızı düşünüyoruz. Bu yüzden bir süre sonra biz de konuşmayı bırakıyoruz. Maalesef bu seçim bazı endolu kadınlar için kendiyle kurduğu iletişimi kesmeyle sonuçlanabiliyor. Suskunluğumuzun, içe kapanmamızın bir diğer nedeni de hastalığın yol açtığı ruhsal ve bedensel sonuçların ağırlığı! Kendimize kendimiz bile eşlik etmekte zorlanırken bu yükü başkalarıyla paylaşıp onları üzmekten korkuyoruz. İşte bu forum tam da bunun için var! Bugüne kadar konuşamadıklarımızı konuşalım, paylaşalım, dayanışalım diye! Ne demişler, birlikten güç doğarmış!